به گزارش روزپنجشنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا، 'پل چوبی' یكی تازه ترین نمونه این نوع آثار سینمایی است كه درسی امین جشنواره بین المللی فیلم فجر، در سینمای رسانه ها به نمایش درآمد و با واكنش های متفاوتی نیز روبه رو شد.

'مهدی كرم پور' در مقام كارگردان و یكی از فیلمنامه نویسان، مثلث عاشقانه ای را تدارك دیده كه با ورود یكی ازاین سه نفر، زندگی دوتای دیگر دستخوش بحران می شود.

سوژه ای آشنا كه نمونه های متعددی براساس این فرمول ساخته شده و احتمالا در آینده نیز ساخته خواهد شد. اما مشكل اینجاست كه خالق اثر به جای نوآوری های خلاقانه به سمت و سوی ادای دین به یكی از بهترین عاشقانه های تاریخ سینما یعنی كازابلانكا رفته و این كار را هم به بدترین شكل ممكن انجام داده است.

'امیر لطفی' همراه با همسر جوانش در حالی كه زندگی نسبتا مرفهی دارند برای رفتن از ایران تلاش می كنند كه همین امر در نهایت به بحرانی بزرگ منجر می شود.فیلم شروع امیدواركننده ای داشته و تا حدودی قهرمان های خود را به مخاطب معرفی می كند.اما در ادامه با حضور دوستان قدیمی این دو كه چیز زیادی جز تیپ هایی آشنا نیستند (البته به جز صبوحی) قصه وارد فاز دیگری می شود.

در واقع كرم پور با وارد كردن شخصیت صبوحی، قصه را به سمت و سوی دیگری برده و خیانت را به تم اصلی كار تبدیل كرده است.با این حال فیلم تا صحنه خروج همسر امیر از ایران خوب و پرشتاب پیش می رود اما درست از اینجا به بعد دچار افتی وحشتناك شده و قصه به سمت و سویی دیگر می رود.

فرضیه خیانت زن به امیر به كناری گذاشته شده و ماجرای دستگیر شدن خواهر امیر در اتفاقات پس از انتخابات سال 88 بسیار پررنگ می شود كه با ورود نازلی(نامزد قدیمی امیر)به سوی دیگر تغییر جهت می دهد.همه این حوادث به گونه ای چیده شده كه نازلی پس از گذشت بیش از یك دهه در برابر دوست دوران كودكی اش قرار گرفته و خاطراتشان را با یكدیگر مرور كنند.

اما این چینش به شكلی منطقی شكل نگرفته و بسیار تصنعی و نچسب جلوه می كند.در حقیقت پاشنه آشیل فیلم همین جاست كه لطمه سنگینی به پیكره فیلم وارد كرده و متظاهرانه جلوه می‌كند. برای نمونه به فیلم به جا مانده از كودكی این دو كه به شكل عجیبی از زیرزمین مغازه دایی امیر یافت شده! نگاه كنید.

گذشته از آن بازی شخصیت های اصلی به خصوص امیر فوق العاده ضعیف از كار درآمده و از جنس آدم هایی همچون امیر سی و چند ساله نیست.همچنین تاكید روی پخش ترانه فیلم 'كازابلانكا' از پخش صوت اتومبیل امیر گل درشت از كار درآمده و ارجاع های نویسندگان فیلمنامه به این اثر درخشان، تاثیر چندانی روی كیفیت فیلمنامه پل چوبی ندارد.

وقوع حوادث فیلم در بازه زمانی پس از انتخابات سال 88 نیز تقریبا بی مورد بوده و در پیشرفت داستان تاثیر چندانی ندارد.مشكل دیگر فیلمنامه به عدم همذات پنداری مخاطب با زن و شوهر قهرمان فیلم بازمی گردد كه بخش مهمی از آن مربوط به بی مساله بودن آنها است. در واقع كرم پور در شكافتن مساله این دو برای تماشاگر دچار مشكل شده و نمی تواندهمدلی تماشاگران را برانگیزاند.

بهرام رادان و مهناز افشار نیز برای نقش های اصلی فیلم چندان مناسب نبوده اند به خصوص رادان كه از آخرین نقش آفرینی خوب و تاثیرگذارش مدتهاست كه می گذرد.برای مثال به واكنش وی پس از شك كردن به همسرش و بازی غلوآمیزش نگاه كنید.انتخاب هدیه تهرانی نیز برای نقش نازلی از اساس اشتباه بوده و تناسب چندانی به لحاظ سنی هم با رادان ندارد و این امر برای فیلمی با این مختصات سمی مهلك است.

مهدی كرم پور كه فیلم های خوبی همچون 'جایی دیگر' و 'چه كسی امیر را كشت' را در كارنامه اش دارد، در پل چوبی نتوانسته یك ملودرام استاندارد را تولید كند كه بخش عمده ای از آن به فیلمنامه ضعیف و دوپاره آن بازمی گردد كه ارجاع هایش به شاهكاری همچون كازابلانكا،ضعف هایش را نمایان تر ساخته است.

فراهنگ**م.ج**9173**1588